ادامه واژه ها واصطلاحات فراهان (حرف ب)

ب

بَئْرِه: زمین باریک و بلند در زمین‌های زراعی که دو طرف آن مرز کشیده باشند.
بابُرّی: نوعی نفرین.
باپّا: نگاه کن، در مقام تعجب هم بکار رود.
باخور: بخور

بقیه کلمات در ادامه مطلب

 
باد دادن: جداکردن گندم از کاه با نیروی باد.
باد سام بَزَنَت: نوعی نفرین.
بادم: بارش تؤامان برف و باران.
بار: واحد اندازه‌گیری وزن، معادل ?? من یا حدود ?? کیلوگرم.
بارپاز: وسیله‌ای از پوست گوسفند و برای تمیزکردن گندم و جو که سوراخ‌های از اَلَک درشت‌تر و از سَرَند ریزتر است.
باره‌کاری: کشت پنبه و چغندر و کنجد و خربزه و امثال آنها در حدود روزهای شصتم بهار (اوایل خرداد). این زمان، وقتی است که گندم نیاز به آب ندارد و می‌توان آب را صرف کشت محصولات دیگر کرد.
باشُدن: بلند شدن از جا، سر پا شدن.
باشلُق: پولی که پدر عروس از داماد گیرد و صرف تهیه جهاز (جهیزیه) کند.
باکّو: بکوب.
باگوم: بگویم.
باگوی: بگو.
بالاباد: بالای باد در خرمن، طرفی که باد می‌آید.
بالازده: ترقی‌کرده.
بالیشم: بالش.
باماسّی/ باماستی: خطاب سرزنش به شخص کاهل.
بایْدِه: قابلمه متوسط.
بَبَرک‌کلاه: نوعی بازی.
بَبِه: اولاد، خطاب محبت‌آمیز به کودکان.
بُتون: اصل.
بِجّی/ بَجّی: فرار کن.
بِجّی‌دُما: برو عقب، برو کنار.
بَخُری/ بَخوری: بخوری.
بَداُوْ: کسی که از غذا ایراد می‌گیرد و هر غذایی نمی‌خورد.
بَدی: بده، امر به دادن.
بُرّ/ بُرّا: گندم یا جو درو نشده.
بَرُ: برو.
بَر: راسته‌ای که هر کس در حال درو کردن آن است.
بُرّابُر/ بورّاربُر: مسابقه گذاشتن در درو.
بِرار: برادر.
بِرَفسْتُم: بفرستم.
بَرفِلِه: برف اندک.
بَرفِلِه کردن: کم‌کم برف آمدن.
بَرُم: بروم.
بُرِّه: صدای گاو، بخصوص صدای گاو به وقت تشنگی و گرسنگی یا دور شدن بچه‌اش.
بِسخِمین: هویج.
بَسُّر: سُر بخور، امر به اندکی جابجا شدن در حالت نشسته یا خوابیده.
بِسغِمین: ? بِسخِمین
بِشُم: به من.
بِشْمان: به ما.
بَغُرچُن: جدا کردن شاخه درخت یا خوشه انگور و امثال اینها.
بُغْمُزَک: قطعه‌ای در سازی که کودکان در فصل بهار از پوست آبدار درخت بید درست می‌کردند.
بُغِه: زمخت.
بَفْد: شروع کن، امر به شروع کردن کار.
بِفْروشی: فروشی، کنایه از حیوان یا چیزی که کارآیی ندارد.
بَکِشتُم: کشت کردم.
بَکُشتَنی: کُشتنی.
بَل: فرصت بده، بگذار.
بَلگ: رشته آش، و نیز برگ درخت.
بَلگِه: زردآلو یا هلو و امثال آنها که خشک کنند.
بِنا کردن: انجام دادن عملی، «بِنا کرد به حرف زدن»، «بِنا کرد به رفتن».
بَنیش: بنشین.
بوبَند: تخمه کدو و خربزه و آفتابگردان و امثال آنها که بو داده باشند.
بودبودَک: هُد‌هُد، شانه‌بسر، نامی برگفته از صدای «بودبود» پرنده.
بورِه: کسی که پوست و موی بور دارد.
بوسو در بردن: کار مخفی کسی را پی بردن.
بُوْلی دادن: تشویق کردن کسی و بخصوص تحریک‌ کردن به نزاع.
بیب‌دایی/ بی‌بی‌دایی: دختردایی.
بیب‌عامو/ بی‌بی‌عامو: دخترعمو.
بیب‌عمه/ بی‌بی‌عمه: دختر عمه.
بی‌بی: خواهر بزرگتر، و نیز مادربزرگ.
بید: بود.
بیده: بوده.
بی‌رِزق: کم‌چربی، بی‌مزه.
بیس‌گِرِه: بیست‌گره، نوعی قالی به اندازه بیست گره، هر گره برابر با عرض چهار انگشت بسته.
بی‌قرّا: شلوغ.
بیل‌کِلاش: چوبی کوچک به شکل پارو که با آن گِل بیل را پاک کنند.
بینُم: ببینم.
بیور: فلفل سبز.
بی‌وَرّا: بچه شلوغ و بی‌نظم.
بی‌وَرِّه: بدلباس، کسی که لباسش پاره پوره باشد